W języku polskim, gdy mówimy, co do kogo należy, odmieniamy słówka przez rodzaje. W rezultacie mamy: mój, moja, moje, moi. Język angielski jest pod tym względem dużo prostszy. Wszystko załatwia jedno słowo: my.
Należy zapamiętać, że przymiotniki dzierżawcze występują ZAWSZE razem z rzeczownikami!
my book |
moja książka |
my apples |
moje jabłka |
my computer |
mój komputer |
my friends |
moi przyjaciele |
my car |
mój samochód |
my sisters |
moje siostry |
my toy |
moja zabawka |
A oto pełna lista przymiotników dzierżawczych:
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
||||
1 osoba |
my |
mój, moja, moje, moi |
our |
nasz, nasza, nasze |
|
2 osoba |
your |
twój, twoja, twoje |
your |
wasz, wasza, wasze |
|
3 osoba |
his |
jego jej jego, jej |
their |
ich |
|
Kilka przykładów użycia:
her boyfriend |
jej chłopak |
your letter |
twój list, wasz list |
his leg |
jego noga |
our ball |
nasza piłka |
my dog |
mój pies |
their keys |
ich klucze |
our houses |
nasze domy |
her dress |
jej sukienka |
your grandpa |
twój dziadek, wasz dziadek |
his room |
jego pokój |
my bed |
moje łóżko |
Mike has his own room. |
Mike ma swój pokój. |
This is our house. |
To jest nasz dom. |
I haven't got my ticket. |
Nie mam mojego biletu. |
They go to their cottage. |
Oni jeżdżą do swojego domku. |
Has Ann got my pen? |
Czy Anna ma mój długopis? |
Adam hasn't got her toys. |
Adam nie ma jej zabawek. |
Your house is very big. |
Twój dom jest bardzo duży. |
Today we are going to our grandma. |
Dziś idziemy do naszej babci. |