Czasowniki modalne służą do opisywania opinii, emocji, przypuszczeń. Za ich pomocą możemy również zakazywać, prosić, pytać, mówić o obowiązkach i umiejętnościach. Nie wyrażają samych czynności, a tylko są do nich dodatkiem, komentarzem opisującym to, co o nich myślimy, jakie one są, jakie jest prawdopodobieństwo, że mogą się zdarzyć.
Porównajmy przykłady:
I swim. |
Ja pływam. |
I can swim |
Ja potrafię pływać. |
Tutaj czasownik modalny can opisuje czynność pływania i mówi nam coś dodatkowo o niej - tzn., że ja tę czynność potrafię wykonywać.
Popatrzmy na jeszcze jeden przykład:
The book is here. |
Książka jest tutaj. |
The book must be here. |
Książka musi tutaj być (z pewnością jest tutaj). |
W tym przypadku czasownik modalny must opisuje nam czasownik być. W pierwszym zdaniu stwierdzamy obecność książki. W drugim zdaniu opisujemy, co myślimy o obecności książki - mianowicie uważamy, że ona gdzieś tutaj być musi. Jest to nasze przypuszczenie.