Mickiewicz wielkim poetą był…
Tak, macie rację!. To naprawdę brzmi jak z Gombrowicza. A on, trzeba przyznać, wielkim prześmiewcą był… Patrzył jednak uważnie na nas, Polaków, i opisywał, bo może trochę tęsknił. Za czym? Oczywiście za prawdą. Nie było w tym jednak rzewnej nuty, jaką obrastała  nasza tradycja. Oj, nie.
Nie wiem jednak, czy to dobrze, bo prawda ma to do siebie, że czasem można ją także przerysować. Nie wierzycie?

Wszystkie skrajności się przyciągają, więc to może dobrze postawić obok siebie narodowego wieszcza i tego, który nim nie chciał być. Mickiewicz i Gombrowicz. Ciekawe sąsiedztwo i warto mu się bliżej przyjrzeć. Zachęcam do indywidualnej lektury.

Naprawdę warto ujrzeć siebie, Polaka, w dwóch odsłonach. Tylko pozornie różnych.

Wróćmy jednak do tematu. Ad rem, panowie bracia, ad rem! Przyzwyczajenie to druga natura – tak uczy mądre przysłowie o bardzo starym rodowodzie.

Tęsknoty nasze ukoić może jedynie Mickiewicz. On umiał wydobyć z Polaka to, co w nim najlepsze, nawet wbrew jego oczywistym skłonnościom. Sarmacka dusza bywała siedliskiem czystych i szlachetnych idei. Niech nikt nie waży się o tym wątpić! ( autorka z trudem trzyma swe emocje na wodzy). Wszakże nad szlachecką prywatą i obskurantyzmem zwyciężała prostota, z którą w parze zgodnym rytmem szły piękno i dobro.
Jest więc w spektaklu przygotowanym przez nasz Teatr wszystko, co przesądza o powodzeniu przedstawienia. Klasyczny repertuar, nowoczesna konwencja, muzyka, taniec i śpiew. Czego jeszcze trzeba, by nasycić serca głodne estetycznych wrażeń?  Humorem aż iskrzy, taki jest właśnie Mickiewicz, a ciekawe rozwiązania techniczne tworzą doskonałą oprawę dla tradycji, która jest ciągle żywa. Jest i musi taka być.
W końcu Mickiewicz wielkim poetą był…

Filmy zrealizowane przez uczniów klasy 2a:

ADAM I EWA WSPÓŁCZESNE UKAZANIE

STWORZENIE ŚWIATA

Nasza tożsamość kulturowa

Projekt  realizowany w klasie 2a  o rozszerzeniu humanistycznym łączył różne doświadczenia kulturowe. Młodzież chętnie sięgała po tradycyjne wzorce, by na ich podstawie stworzyć własną, samodzielną i twórczą reinterpretację utrwalonych w historii literatury motywów.

Mniej lub bardziej świadomie odnosimy się do nich niemal zawsze wtedy, kiedy  używamy utrwalonych  w kulturze i języku schematów myślowych. Ukształtowały się one w odległej przeszłości, ale nadal rzutują na nasze  postrzeganie świata.

Uczniowie klasy 2a w sposób niezwykle interesujący przedstawili kulturowe uwarunkowania naszego życia. Wykorzystali współczesny kostium, zastosowali ciekawą konwencję, by opowiedzieć o tym, co dzisiaj pozostało w przekazie medialnym z dawnych toposów.

Nierzadko uproszczone, banalne historie mogą nas jednak zaprowadzić ku cennym źródłom literackim, chociażby takim jak Biblia czy „Pamiętniki Adama i Ewy” Marka Twaina. Jedna z grup posłużyła się nimi, aby przenieść to, co w czasie minione  w realia współczesnej kultury masowej.
Czy gra z konwencją literacką okazała się skuteczna, oceńcie sami. Życzymy dobrej zabawy!

Prezentowany film być może skłoni niektórych z nas do sięgnięcia po klasykę, która nigdy nie traci na swym pięknie i wartości. Być może niektórzy z większym dystansem spojrzą na to, co proponują nam media.
Bawmy się i uczmy!

Obejrzyj zdjęcia:

A oto zainscenizowana metafora jaskini Platona - co prawdą jest, a co złudzeniem

ad rem - do rzeczy, do tematu- nad odpowiedziami trzeba się nagłowić

Aparat nas lubi, choć ktoś się tam skrywa

Było też miejsce na siłę i dzielność

Celebryci w roli odpytywanych - literatura na wesoło

Czas na pamiątkowe zdjęcie

Czas oczekiwania zawsze  upływa przyjemnie, zwłaszcza w takim otoczeniu

Jak król z królem, czyli o niełatwej rozmowie Edypa z Makbetem

Lekcję  w klasie II a prowadzi Karolina Krzanowska, studentka II roku II stopnia  polonistyki na Uniwersytecie Rzeszowskim

Młodzież z zainteresowaniem słucha wyjaśnień

Niektórzy są  nieco skrępowani błyskiem flesza

O co można zapytać Ajschylosa, Safonę i Herę - kto pyta, nie błądzi

Przed galerią portretów

Roześmiani i głodni wrażeń

Teleturnieju literackiego ciąg dalszy

Tok rozmów był mało oficjalny, więc Romeo i Julia czuli się bardzo swojsko

Uczniowie chętnie pracują pod kierunkiem usmiechniętej studentki

W rozmowach w toku nie mogło zabraknąć artystów i ich płócien

W trakcie przygotowań do występu wiele się zdarzyć może

Za drzwiami Teatru im. W. Siemaszkowej Pan Tadeusz już czeka na klasę II a